Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

nad podziw

См. также в других словарях:

  • nad podziw — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} o czymś dobrym, pozytywnym: nadspodziewanie, stanowiąc pewne zaskoczenie, zadziwiająco, niezwykle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nad podziw mądry, rozwinięty. Działać nad podziw sprawnie. Jabłka obrodziły… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nad podziw — → podziw …   Słownik języka polskiego

  • podziw — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. podziwwie {{/stl 8}}{{stl 7}} uznanie połączone z zachwytem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzbudziła powszechny podziw swą kreacją. Nie mógł wyrazić swego podziwu dla artysty. Odwaga godna podziwu.{{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podziw — m IV, D. u, Ms. podziwwie, blm «zdumienie połączone z uznaniem, zachwytem» Niemy, nie tajony, udany, szczery podziw. Szmer, okrzyk podziwu. Godny, godzien podziwu. Wzbudzić, budzić, wywołać w kimś podziw. Oglądać, patrzeć na kogoś, na coś z… …   Słownik języka polskiego

  • jeść — 1. pot. Czym, z czym to się je? «jak należy z tym postępować, jak sobie z tym poradzić, co to jest»: Nie jestem już dziewicą, nie bój się, wiem czym to się je (...). J. Kaczmarski, Plaża. 2. Jeść jak kurczę, jak ptaszek, jak wróbelek «nie mieć… …   Słownik frazeologiczny

  • unosić — ndk VIa, unoszę, unosićsisz, unoś, unosićsił, unoszony forma ndk czas. unieść (p.) unosić się 1. forma ndk czas. unieść się (p.) 2. «utrzymywać się na pewnej wysokości nad ziemią, na powierzchni (np. wody); wisieć» Komary unosiły się nad stawem.… …   Słownik języka polskiego

  • kręcić — 1. pot. Ja cię kręcę! «wyrażenie oznaczające podziw, zdumienie, rzadziej niechęć»: – Patrz, jakie buty dostałam. – Ja cię kręcę! A. Osiecka, Znajomi. 2. Kręcić bicz, bicze z piasku «wykonywać pracę bezowocną, usiłować robić coś z niczego»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

  • cud — m IV, D. u, Ms. cudzie; lm M. a ( y) 1. «zjawisko, które według wierzeń religijnych nie wynika z praw przyrody, lecz daje się wytłumaczyć tylko interwencją Boga» 2. «rzecz, zjawisko niepospolite, niezwykłe, wywołujące zdumienie, podziw; także… …   Słownik języka polskiego

  • duży — duzi, większy 1. «wielki, znaczny pod względem rozmiarów, kształtu, ilości, siły» Duży dom, las, ogród, majątek. Duży kawał czegoś. Duże koszty produkcji. Duży nakład, procent, wybór. ∆ Duża czarna «duża filiżanka czarnej kawy, duża porcja kawy»… …   Słownik języka polskiego

  • dziw — m IV, D. u, Ms. dziwwie; lm M. y 1. częściej w lm «rzecz dziwna, niezwykła, zdumiewająca; dziwna, niezwykła historia» Był to zamek zaczarowany, pełen dziwów i strachów. Opowiadano o nim istne dziwy. ◊ Dziwy nad dziwami «bardzo dziwne rzeczy,… …   Słownik języka polskiego

  • jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»